Gedurende mijn jongere jaren (15-30 jaar) heb ik als jonge man verschillende keuzes gemaakt en ben in situaties geweest die me hebben gevormd op weg naar volwassenheid. Nadat ik in 2009 kinderen kreeg met mijn toenmalige vrouw heb ik verantwoordelijkheid voor mijn gezin genomen, maar was ook bekend met het oude leven en de dilemma’s waarin je soms nog geplaatst wordt.

Ik moest werken voor mijn kinderen, de kinderen opvoeden en verzorgen, en kon me niet permitteren verkeerde keuzes te maken, die verkeerd zouden aflopen voor mijn gezin. Al in die periode, hielp ik jonge mannen om hun leven op de rit te brengen en te houden, ging met hen sporten, voerde gesprekken als ze in de put zaten, simpelweg omdat ik hen goed begreep. Ik had immers zelf in veel situaties gezeten en kende de verleidingen van het leven.

In2015 werd ik benaderd door een zorginstelling met de vraag of ik niet in de jongerenbegeleiding werkzaam zou willen worden. Na bemoedigingen van mijn familie, vrienden, het kerkgenootschap waarvan ik deel uit maak, heb ik deze suggestie serieus genomen. Zodoende mijn keuze om mijn onderneming in de zorg voor jongeren te starten.